Akcja inspiracja - przydatne linki

Ten post stworzyłam głównie na własne potrzeby, by zgromadzić w jednym miejscu linki do stron, które wykorzystuję do przygotowania gier, quizów on line, filmików i muzyki. Z pewnością będę systematycznie rozbudowywać. A jak komuś się przy okazji przyda, będę zadowolona.
Plakaty, zaproszenia, CV, kolaż ze zdjęć, okładki magazynów, dyplomy:
www.canva.com
www.certificatemagic.com
www.sparklebox.co.uk (tu też inne cuda)
Tworzenie muzyki www.incredibox.com
Interaktywne quizy:
www.quizlet.com
www.quizizz.com
www.flipquiz.me
www.quizizz.com
www.kahoot.com
Generator kodów:
www.qr-online.pl
www.goqr.me
Gromadzenie materiałów, inspiracji:
www.pinterest.com
www.padlet.com
Awatary:
www.voki.com
www.fotobabble.com
Komiksy:
www.pixton.com
www.writecomics.com 

www.wittycomics.com
Tworzenie gier on line:
www.learningapps.org
www.jigsawplanet.com (puzzle)
www.edpuzzle.com
www.educaplay.com
www.wordwall.net (ale też do wydruku)
https://www.tefl.net/worksheet-generator/?from=tn-navbar
www.mozaweb.com 

Chmury wyrazowe:
www.wordle.net
www.tagxedo.com
www.wordart.com
Memy:
www.generator.memy.pl
www.memytutaj.pl
Samodzielne tworzenie e-booków (interaktywne książeczki):
www.storybird.com
www.littlebirdtales.com
www.issuu.com
www.genial.ly

Generator kart typu dobble: 

https://micetf.fr/symbole-commun/#additions

https://macrusher.github.io/dobble-generator/

https://eduzabawy.com/generatory/karty-pracyg/duble/
Tworzenie całej lekcji: www.tes.com (platforma bledspace)
Mapy myśli:
www.mindmeister.com
www.bubbl.us
www.mindomo.com
www.tobloef.com
Pomoc w tworzeniu lapbooków: www.homeschoolshare.com/lapbooking_resources.php
Tworzenie kart pracy: quickworksheets
Kostki do gry: https://www.senteacher.org/print/
Generator krzyżówek/wykreślanek: 

www.edupics.com/ 

www.suchsel.de.vu/ 

tools.atozteacherstuff , 

www.toolsforeducators.com/

www.progmar.net.pl/szkola/panel-nauczyciela/narzedzia/generator-krzyzowek

Podział na grupy http://generator-druzyn.pl/home
Do odliczania czasu ODLICZNIK

Darmowe obrazy do pobrania:

Czarno- białe ikony 
Filmy i muzyka na lekcje:
a) KOCHANOWSKI
Fraszka "Na lipę" Jana Kochanowskiego w mistrzowskim wykonaniu Bogusława Sochnackiego
Film niemy do fraszki "O doktorze Hiszpanie"
Spacerek po Czarnolesie
Film - biografia Kochanowskiego
Pieśń XIX czytanie Marcel Nowak
Jan Kochanowski "Tren X" śpiewany
Kontekst do pieśni "Nie porzucaj nadzieje"animacja Ormie
b) DYWIZJON 303
Film na podsumowanie
Elektryczne Gitary Dywizjon 303
Strona Muzeum Arkadego Fiedlera
c) MICKIEWICZ
- DZIADY
Widma Stanisława Moniuszki. Kantata wg II części Dziadów
Kult "Baranek"
Współczesna interpretacja uczniów (Lektury w kadrze - praca konkursowa)
- PAN TADEUSZ
Kabatet OTTO rap Tadeusz
Gra Wojskiego fragment z filmu
d) SŁOWACKI
Wojciech Młynarski "Ballada o malinach"
Renata Przemyk " Łatwo uwierzyć "
e) KAMIENIE NA SZANIEC
Fragment filmu Akcja pod Arsenałem reż. Jan Łomnicki
Audycja radiowa Profesora Zygmunta Krajewskiego "Zośka zmarł na moich rękach"
Miasto ruin trailer
Piosenka Szare Szeregi
f) MAŁY KSIĄŻĘ
Kabaret Potem "Mały Książę"
Fragment e - booka "Lekcja lisa" czyt. Piotr Fronczewski
Lasio Companija "Bajka o Małym Księciu" (prod Bongo)
Iga Porada "Mały Książę i Róża"
Kasia Sobczyk "Mały Książę"
Adory Svitak TED "Czego dorośli mogą nauczyć się od dzieci?"
g) KRZYŻACY
Rock opera "Oddajcie mi ją" - piosenka Juranda
Demotywator - Mordowali w imię Boga
Demotywator - nakrycie nałączką
Alternatywna historia bitwy pod Grunwaldem (w formie żartu)
Gdyby Amerykanie nakręcili "Krzyżakow" to trailler wyglądałby tak
h) WYCHOWACZA
"Cyrk motyli" (niepełnosprawność, pokonywanie przeszkód, inny nie znaczy gorszy)
Nick Vujicic do uczniów o nękaniu w szkole
Stop stereotypom
Pan Obojętny - pomagając innym, zmieniasz świat
i) HISTORIA
Początki państwa polskiego - plemiona
Wierzenia Słowian
Jak budowano Biskupin
Biskupin - wizualizacja
Gniezno w 3D
Mieszko I i chrzest Polski
Legenda o św. Wojciechu z Drzwi Gnieźnieńskich
Piosenka Traperów znad Wisły o Kazimierzu Wielkim
Bitwa pod Grunwaldem 3D
Mikołaj Kopernik
Władysław Jagiełło
Zamość- miasto idealne
cele w języku ucznia
Rozwój pisma film drugi film trzeci
kamień z Rosetty
j) PRZEMÓWIENIE
Trzy cechy dobrego mówcy - Tomasz Kammel
Jak dobrze zacząć przemówienie - Tomasz Kammel

Akcja inspiracja - pranie

Nie mam pojęcia czy istnieje nazwa na metodę, którą zastosowałam przy okazji planu wydarzeń na języku polskim i chronologii na historii. Roboczo nazwałam to sobie "pranie".
Zacznijmy od polskiego.
Niedawno omawiałam "Akademię Pana Kleksa". Podczas lekcji o historii szpaka Mateusza układaliśmy plan zdarzeń. Zastanawiałam się, jaką drogę wybrać: wspólne układanie planu, uzupełnianie o brakujące wydarzenia czy może dać wydarzenia do ułożenia. Wybrałam opcję ostatnią. Nie chciałam jednak, by układali pocięte kawałki na stole. Chciałam wykorzystać naturalną potrzebę ruchu czwartaków i naukę przez działanie. W domu przygotowałam 5 zestawów składających się z: drewnianych spinaczy ponumerowanych od 1 do 15, kartek z pojedynczymi punktami planu, tasiemki.

Podzieliłam klasę na grupy. Poinformowałam, że ich zadaniem będzie ułożenie planu zdarzeń, zawieszenie go na sznurku poprzez spięcie odpowiednimi klamerkami i powieszenie na tablicy. Rozdałam zestawy i...zaczęło się. Nic mnie tak bardzo nie cieszy, jak widok zaangażowanych w lekcję uczniów. Jedna z uczennic po cichu skomentowała do drugiej: "Że też pani chciało się to przygotować". A ja mam, może naiwną, ale nadzieję, że jeśli uczniowie będą widzieli moje zaangażowanie, ilość energii, którą wkładam w przygotowanie się do lekcji, to im też się będzie chciało. Efekt:

Historia
To mój pierwszy rok pracy jako historyka. Łatwo nie jest. Wytłumaczenie chronologii to nie takie proste zadanie, jakby się wydawało. Postanowiłam pomóc sobie, wizualizując oś czasu i stosując metodę "prania". Tym razem wykorzystałam: dwie tasiemki, spinacze z możliwością pisania po nich kredą. Jeden kolor taśmy oznacza przed naszą erą, drugi naszej ery. Na spinaczach piszę daty, a młodzież je przyczepia w odpowiednie miejsca. Zamierzam wykorzystać też do określania wieków. Na klamerkach napiszę wiek i przyczepię do taśmy. Zadaniem uczniów będzie dopasowanie daty do wieku i przyczepienie w odpowiednie miejsce.

Akcja inspiracja - zamiast kolejnej kserówki

W wakacje pałętam się od czasu do czasu po sklepach w poszukiwaniu ciekawych materiałów, które będę mogła potem wykorzystać na lekcjach. Tak wpadły w moje ręce koszulki na wizytówki w pewnym owadzim markecie. Wrzuciłam do koszyka jako "przydasia". Nie wiedziałam, do czego użyję.

Aż do tego tygodnia. Leżenie w chorobie sprzyja myśleniu :)
Koszulka jest dwustronna, składa się z kieszeni, do których można włożyć kartki wielkości wizytówki. Pierwszy pomysł dotyczył nauki ortografii. Po jednej stronie umieściłam wyrazy, w których brak litery u lub ó, po drugiej uczeń będzie musiał dopasować odpowiednią karteczkę, jakim u/ó uzupełnić. Potem lawinowo posypały się pomysły na wykorzystanie pomocy, np. na gramatyce dopasowanie formy czasownika do czasownika,łączenie synonimów lub antonimów, na historii dat do wydarzeń, pojęć do ich definicji, postaci z biogramem. W sumie za jednym razem używając jednej koszulki, zrobisz co najmniej 10 przykładów (jeśli zrobisz na wizytówce, jak ja na przykładzie na zdjęciu z ortografii, to nawet więcej).

Plusy tej pomocy dydaktycznej wg mnie:
- możliwość wielokrotnego użycia kart (jak już raz wykonamy, to użyjemy w różnych klasach, w kolejnych latach),
- możliwość użycia wielokrotnego samych koszulek - nie wydaję na zalaminowanie (oszczędność) - na różnych przedmiotach,
- można wykorzystać jako szybką kartkówkę lub pracę dodatkową dla ucznia, który się nudzi, bo już pracę skończył,
- przyda się na nagłe zastępstwo,
- urozmaicenie ćwiczeń.
Zdaję sobie sprawę, że ktoś może powiedzieć, że przecież tego typu zadania można zrobić w zeszycie czy na tablicy multimedialnej. Zgodzę się, ale...Nie wszyscy maja swobodny dostęp do aktywnej tablicy, poza tym unikniemy kolejnej kserówki. No i element zaskoczenia, inności na lekcji, zamiast kolejnych żmudnych ćwiczeń, jest nieoceniony.

Akcja inspiracja - przedstawiamy się uczniom

Powoli szykuję się do nowego roku szkolnego. Niejednokrotnie stawałam przed dylematem, jak poprowadzić pierwsze zajęcia, by nie były nudne i sztampowe. Jeśli Ty też stawałeś przed tym problemem, to mam nadzieję, że tegoroczny pomysł przypadnie Ci do gustu. W zeszłym roku zaproponowałam zakodowane lektury, możesz poczytać o nich TU. W tym roku chciałabym podsunąć pomysł na przedstawienie się uczniom.
Pierwszy skierowany jest raczej do klas młodszych. Proponuję wykorzystanie awatarów. Zamiast przedstawiać się sami, stwórzmy postać, która nas zaprezentuje. Może to być skrzat/kosmita/zwierzę/znak, wybór należy do nas. W treści możemy podać zasady, którymi będziemy się kierować w danym roku szkolnym lub po prostu opowiedzieć o sobie. Chcecie przykład? Proszę, oto moja próbka KLIK .Potem takiego stworka zamierzam wykorzystać do innych celów.
Oprócz strony www.voki.com , można też wykorzystać mówiące obrazki, czyli www.fotobabble.com . Wtedy zamiast awatara wstawiamy zdjęcie i dodajemy usta, które się będą poruszać.
Druga propozycja dla starszych uczniów. Od razu przyznam się, że pomysł nie mój. Podsunęła mi go Agnieszka Martowicz - wspaniała, kreatywna nauczycielka, którą poznałam dzięki Facebookowi, prowadzi stronę OKhumanistów. Jest jednak, moim zdaniem, tak dobry, że trzeba go puścić w świat.Polega na stworzeniu prezentacji, np. w Prezi z dowcipną Instrukcją Obsługi Nauczyciela. Oto moja wersja - KLIK

P.S. Gazetka mojego autorstwa :)

Akcja lekcja - trudne słówka z ż i rz

Kto tu zagląda ten wie, że uwielbiam metodę stacji. Poniżej przedstawiam Wam mój pomysł na lekcję ortograficzna z wykorzystaniem stacji. Zaplanowałam ją dla klasy 4, ale myślę, że sprawdzi się też w 5. Z pewnymi modyfikacjami (użycie trudniejszych wyrazów) w klasach starszych. Podzielcie się w komentarzach opinią na temat zaplanowanych działań.

Przygotowanie sali przed lekcją - na ławkach leżą przygotowane materiały do pracy (kserówek tyle, ile uczniów w klasie); ławki oznaczone są numerami 1,2,3,4,5 (stacji musi być więcej o jedną niż ilość grup); ławki rozstawione tak, by żadna grupa sobie nie przeszkadzała; przy ławce tyle krzeseł, ile uczniów w grupie

Losowanie grup - uczniowie wchodzą do sali i losują z ciemnego woreczka kolorowy patyczek, kolor wskazuje z kim będzie pracował dany uczeń w grupie, nie ma wymiany patyczków

Grupy dostają instrukcję, na czym polega zadanie - patrz załącznik. Szef grupy losuje pierwszą stację i przy niej siada grupa, potem wykonują zadania wg własnego tempa i kolejności. Najszybsza grupa po sprawdzeniu poprawności wykonanych zadań otrzymuje oceny 5 za aktywność.

Przykładowe zadania:
Stacja 1 - Rozwiążcie krzyżówkę ortograficznej na platformie e-learningowej LearningApps: https://learningapps.org/5424402 .Wpiszcie hasło na karcie zbiorczej. Za pomocą słownika języka polskiego wyjaśnijcie znaczenie hasła.
Stacja 2 - Do słów:brzask, grzmot, krzaki, przyjaciółka dopiszcie po jednym rymującym wyrazie. Podajcie zasadę ortograficzną, która obowiązuje w wyżej wymienionych wyrazach. Ułożycie zdania z każdym słowem. Zadanie do wykonajcie na karcie zbiorczej.
Stacja 3 - Wykreślcie 6 wyrazów ukrytych w wykreślance z "Ż". Wyjaśnijcie pisownię wyrazów. Zadanie wykonajcie w zeszytach. (kserówka dla każdego)
Stacja 4 - W woreczku znajdują się kości opowieści. Waszym zadaniem będzie napisanie na karcie zbiorczej minidyktanda. Dyktando musi składać się z 5 zdań i zawierać przynajmniej 2 wyrazy z ż i 3 wyraz z rz. Rzućcie kostkami, zapiszcie wyrazy, które wypadły i wykorzystajcie je w pisaniu dyktanda. Uwaga! Zdania muszą być poprawne pod względem ortograficznym i gramatycznym.
Stacja 5 - Zadanie do zeszytu - kserówkę wklejamy. Uzupełnijcie poprawnie tekst wpisując ż lub rz. Korzystajcie ze słownika ortograficznego.
Na du...ym boisku spotkały się dwie dru...yny piłkarskie. Piłka...e obu dru...yn gotowi byli do cię...kiej i długiej walki, by wygrać ten wa...ny mecz. Bramka... pierwszej dru...yny musiał się bardzo starać, by obronić st...ał p...eciwnika. Udało się! Jednak...e p...eciwnicy wyko...ystali szansę, jaką było wykonanie ....utu karnego. Kibice szaleli na trybunach. Niestety, jeden z zawodników
ot...ymał od sędziego ...ółtą kartkę. Jeden z piłka...y został kontuzjowany. P...erwano mecz na kilka minut. Trener pierwszej dru...yny za...ądał p...erwy.

Skorzystałam z:
- www.dyktanda.net , z którego pochodzi fragment dyktanda ze stacji 5 (ja dałam kserówki, ale zadanie można wykonać on line, jeśli macie więcej komputerów w klasie.
- instrukcji, którą znalazłam kiedyś w Internecie (nie zapisałam sobie skąd ani czyje, ale autorka miała na imię Ala, dziękuję)
- learningapps.org, krzyżówkę wykonałam samodzielnie (na platformie jest mnóstwo aplikacji publicznych, które możecie wykorzystać)
- www.senteacher.org, by stworzyć wykreślankę.

Akcja inspiracja - kodowanie off line

Do kursu z eTwinningu pt. "Kodowanie off line" podchodziłam nieufnie, jak do jeża. Zastanawiałam się, po co mi to na polskim???? W trakcie kursu zorientowałam się, że ja koduję od dawna na zajęciach, tylko nie wiedziałam, że to kodowanie :)
Kodowanie/programowanie, to - najprościej mówiąc - pisanie kodu, który pozwoli nam uzyskać określony efekt w działaniu.
Warto uczyć (się) kodowania, bo ono:
- wymaga i uczy logicznego myślenia (Pozwala wnikliwie przeanalizować problem, podjąć decyzję, a następnie zweryfikować jej trafność - i spróbować znowu),
- wspiera kreatywność,
- uczy rozwiązywania problemów,
- pomaga odnaleźć się w świecie technologii,
- jest inwestycją w zawodową przyszłość (Brakuje dobrych programistów - aż 4 z 10 pracodawców narzeka na trudności ze znalezieniem pracowników wyszkolonych w tym obszarze.Jasne - nie każde dziecko zostanie zawodowym programistą. Dla wielu będzie to po prostu dobra zabawa i zajęcia skutecznie wspierające ich rozwój. Jednak część z tych dzieci odkryje w sobie pasję do programowania i zechce związać z tym zajęciem swoją karierę zawodową).
Jeśli ktoś z nauczycieli uważa, że programowanie jest trudne, niech spojrzy na pomysły, które narodziły się podczas kursu.

RYSOWANIE ja skupiłam się na zadaniach z polami; stąd GRAFICZNE DYKTANDO do pobrania --> Kliknij Do czego praktycznie je wykorzystać? Jako wprowadzenie do lekcji lub podsumowanie, zakodowania ortografii, jako pracę domową.
O graficznych dyktandach poczytacie też u Zakręconego Belfra oraz Pani Kowalskiej

ZAGADKI LOGICZNE wdrażają umiejętność analitycznego myślenia, wykluczania pewnych danych, wprowadzania w ich miejsce innych; stąd znane może niektórym m.in. z Printoteki SUDOKU ORTOGRAFICZNE Moja wersja do pobrania --> Kliknij

LABIRYNTY można stworzyć na ich podstawie prostą GRĘ ORTOGRAFICZNĄ do pobrania --> Kliknij Gotowe, ciekawe labirynty gramatyczne znalazłam w książkach Operonu(Seria: "Odkrywamy na nowo." Kształcenie językowe.Podręcznik dla szkoły podstawowej). Nie mogę umieścić zdjęcia, bo nie mam do tego praw, ale poszukajcie.

KODOWANIE To mogą być znane wam z wcześniejszego wpisu kolorowe zdania Do pobrania --> Klik lub zakodowane obrazki, czyli REBUSY!Do pobrania --> Kliknij

SZYFRY Znanych szyfrów jest wiele, np. szyfr Cezara, alfabet Morse'a czy szyfr liczbowy na pewno są Wam dobrze znane, można skorzystać także z szyfrów harcerskich- o nich poczytacie TU . Do czego wykorzystać? Można zapisać w ten sposób temat zajęć, na pewno zaintrygujemy tym uczniów, zaangażujemy w lekcję. Można wykorzystać przy zapisaniu jakiegoś polecenia, gdy lekcja przebiega jako escape room czy jest jedną ze stacji zadaniowych. Mój pomysł - rok temu pisałam o zaszyfrowanej liście lektur pisałam TU Klik

Akcja inspiracja - glogster, czyli internetowy plakat

Pierwszy raz z glogsterem spotkałam się ponad trzy lata temu. Mówiono o nim na szkoleniu o wykorzystywaniu TIK w edukacji. Ponieważ otrzymałam wtedy do klasy tablicę interaktywną, byłam żywo zainteresowana wszystkimi nowinkami (dla mnie) technologicznymi. Znalazłam w Internecie instrukcję obsługi glogstera i sama spróbowałam go wykonać, potem zaproponowałam swoim wychowankom wykonanie internetowych plakatów z Qvo vadis. Zaskoczyło mnie profesjonalne wykonanie i zapał młodzieży. Forma spodobała im się na tyle, że rok później wykonali kolejne, tym razem z Antygony.
Oto linki do kilku prac:
Quo vadis 1
Quo vadis 2
Antygona1
Antygona2
Tę formę wykorzystuję głównie jako podsumowanie wiadomości z lektury. Określam, jakie treści muszą się w niej znaleźć, np. charakterystyka postaci, własne refleksje na temat utworu, inspirujące cytaty lub co najmniej 1 obraz i 1 utwór muzyczny inspirowanym utworem, jak w przypadku Romea i Julii.
Co zyskuję? Młodzież samodzielnie dociera do informacji, uczy się je selekcjonować, zauważa ponadczasowość utworów, utrwala poznaną lekturę. Poza tym wykorzystujemy nowoczesne technologie, uczniowie nie narzekają, że znów muszą robić to samo. Komputer wykorzystany jest twórczo, to nie bezmyślne i nieproduktywne granie w "strzelanki".
Glogstery oceniam. Niektórzy może się zżymają, że jak to można ocenić. Moje kryteria są następujące: zgodność pracy z wymogami(czy są wszystkie elementy, o które prosiłam), estetyka wykonania (praca czytelna, nieprzeładowana ale i nie za skąpa), poprawność merytoryczna, językowa, ortograficzna i interpunkcyjna. Te informacje otrzymują oczywiście wcześniej, by się do nich mogli dostosować.
Zawsze poświęcam czas na omówienie na lekcji każdego plakatu, jego plusów i minusów (mam niewielkie klasy, więc z reguły 1 h wystarcza). Zlecam wykonanie glogsterów co najwyżej raz w roku, bo niestety podstawa programowa mnie goni.Czasem wykorzystuję wykonane przez wcześniejsze roczniki plakaty na lekcję podsumowującą.
Chociaż korzystam z tej formy głównie przy omawianiu lektur, można użyć jej do, np. zebrania motywów literackich, wiadomości o epoce czy pisarzu.
Jeśli ktoś z czytających zainteresował się glogsterami, a nigdy ich nie tworzył, podczepiam link z INSTRUKCJĄ ze strony CEO.

Akcja lekcja - kolorowy rozbiór zdania

Od jakiegoś czasu obserwuję niechęć młodzieży do gramatyki języka polskiego. Słyszę jęki, że nudne jak matematyka. Hmmm... Właściwie porównanie do matematyki nie jest nieuzasadnione. I tam, i tu trzeba użyć logiki. Niestety z nią też coraz trudniej - kojarzenie faktów, łączenie w ciągi przyczynowo - skutkowe. Mam wrażenie, że moi obecni uczniowie to kinestetycy i wzrokwcy, słuchowcy jakby wymarli. I można by założyć ręce , i narzekać na czasy, zwyczaje, uczniów. Ale się nie załamujemy i próbujemy!

Najpierw na kartce drukuję proste zdanie, np. Łaciata krowa jadła zieloną trawę. Litery powinny być dość duże, by z ostatnich ławek można było odczytać. Odcinam każdy wyraz i przyczepiam magnesami do tablicy, układając w zdanie. Drukuję też kolorowe karteczki z nazwami części zdania. Najlepiej, by nie zmieniać koloru karteczek do końca edukacji, młodzież kojarzy kolory z częścią zdania (dobre dla wzrokowców). Następnie każę znaleźć podmiot i orzeczenie. Zdejmujemy karteczki KROWA i JADŁA. Rysujemy między nimi kreskę ze strzałkami w obie strony. Wskazujemy młodzieży związek główny. Przy słowie KROWA przyczepiamy kolorowy napis PODMIOT, a przy JADŁA kolorowe ORZECZENIE. Następnie bierzemy do ręki słowo ŁACIATA, pytamy, z którym ze słów wchodzi związek: z "krowa" czy z "jadła". Pokazujemy zależność, łączymy pytaniem i przyklejamy kolorowy napis PRZYDAWKA. Podobnie postępujemy z pozostałymi wyrazami. W ten sposób naprawdę ROZBIERAMY ZDANIE ;) Moim uczniom podoba się ta wizualizacja "rozbieranki".
Takich zdań wydrukowanych i pociętych robię kilka. Najpierw robimy na tablicy całą klasą, a potem w grupach. Młodzież w zeszytach używa kolorów takich jak na tablicy. Ja wykorzystuję: pomarańcz jako podmiot, czerwień - orzeczenie, różowy - przydawka, zielony - okolicznik, niebieski - dopełnienie.

U mnie się sprawdziło. Podzielcie się wrażeniami, jak Wam poszło.

Akcja inspiracja - czerwone żarówki

Każdy z nauczycieli ma swoje powiedzenie, z którego żartują sobie uczniowie. Ja też. Chyba nawet kilka. Najczęściej używanym, zwłaszcza przy nauce gramatyki i ortografii, jest: "Niech ci się w głowie zapali czerwona lampka". Któregoś dnia pomyślałam: "Czemu by nie wykorzystać naprawdę czerwonych lampek do zaznaczania trudnych dla młodzieży kwestii?". Od pomysłu przeszłam do realizacji i wykonałam trzy piękne, czerwone żarówki. Obawiałam się użyć ich po raz pierwszy, z zapartym tchem obserwowałam reakcję uczniów na ich zastosowanie. Okazało się, że bardzo im przypadły do gustu i są pomocne. Jak je wykorzystuję? Podam przykłady z gramatyki, z rozróżnianiem części zdania. Podmiot i dopełnienie mają wspólne pytanie "CO?", a dopełnienie i przydawka "CZEGO?". Gdy przy rozbiorze zdania pojawia się któreś z tych pytań, przyczepiam do niego żarówkę. Uczeń ma się zastanowić z jaką częścią zdania ma do czynienia poprzez zadanie sobie dodatkowych pytań, np. Czy wyraz ten łączy się bezpośrednio z czasownikiem? Czy jest to wykonawca czynności? Czy mówi ten wyraz o wyglądzie albo liczbie? Zazwyczaj nie ma potem problemów z prawidłowym określeniem części zdania. Poniżej przedstawiam kilka fotografii, które obrazują "pracę" czerwonych żarówek.

Akcja inspiracja - wizyta w sklepie ogrodniczym

Mój ogród jesienią 2017r.
Kto by przypuszczał, że pomoce dydaktyczne znajdują się w sklepie ogrodniczym? Chyba tylko ludzie zakręceni na punkcie nauczania mogą znaleźć inspiracje wszędzie. Śmiem pretendować do tej grupy. No i cóż odkryłam? Tabliczki! Znacie takie tabliczki do umieszczania w doniczkach lub na grządkach, żeby się wiedziało, co się gdzie wysiało? Zapewne kojarzycie. I ja kupiłam je sobie, ale nie do swego ogródka, tylko do pracy. Co z nimi robię?
Nie wszystkie dzieci posiadają "wypasione" telefony komórkowe, a nawet jak mają, to brak w nich Internetu.(uczniowie nie mają dostępu do szkolnego WI-FI). Jak w takim razie grać z młodzieżą w np. Milionerów na LearningApps? Doskonale nadają się do tego tabliczki. Rozdaję je każdemu z klasy wraz z kredą i chusteczką nawilżającą. Pokazuję pytanie na tablicy multimedialnej, a uczniowie odpowiedź zapisują na tabliczkach. Ci, którzy odpowiedzieli dobrze, grają dalej, ci co źle, odkładają. Osoba, która odpowiedziała na największą ilość pytań, zostaje nagrodzona - plusem lub oceną, zależy od tego na ile pytań odpowiedziała.
Drugi sposób to nauka ortografii: mówię słowo, np. sójka, a młodzież zapisuje odpowiedź na tabliczce. Może to być całe słowo albo tylko trudność, czyli, np.ó. Kto odpowie źle, nie bierze udziału w dalszych rozgrywkach.

Kiedyś prosiłam o wykonywanie dwustronnych lizaków - z jednej strony było ó, z drugiej u. Wymawiałam słowo,a dzieciaki decydowały, jak zapisać. Myślę, że tabliczki są lepsze, bo istnieje mniejsze ryzyko oszustwa. Przy lizakach ortograficznych siedzący z tyłu widział, co kolega przed nim wskazał i mógł zmienić szybko zdanie, gdy zauważył, jak większość odpowiedziała. Przy tabliczkach nie ma takiej możliwości. Jak podoba się Wam mój pomysł?